آقای شجریان ،
پایان تلخی است ، یک تراژدی تمام عیار است .
شما صاحبِ نوا و نغمه و آواز بودید و حالا بی هیچ آوایی جهان ما را ترک کردید .
هر گاه که بخواهیم سرمست شویم ، به شما باز خواهیم گشت .
یادتان همراه خلوتگه ماست .
و امان از این یاد ها که با ما چه ها که نمی کنند . .
ا